KOSA KATA

Sukatan Pelajaran Bahasa Melayu KBSR (2003) menjelaskan bahawa kosa kata terdiri daripada kata-kata umum dan kata-kata khusus atau disebut istilah khusus.

Setiap bidang ilmu mempunyai kata-kata khusus dengan ilmu dalam bidangnya. Murid hendak diajar mengenali dan membezakan istilah khusus setiap bidang ilmu.

Misalnya, istilah ‘subjek’ ayat dalam ilmu bahasa adalah berbeza maksud dengan istilah ‘subjek’ yang merujuk nama-nama mata pelajaran.

KATA UMUM 

Kata umum ialah kata-kata biasa dalam bahasa. Namun demikian kata umum boleh menjadi istilah.

Contoh: tenaga

tenaga atom (atomic power)

KATA ISTILAH

Istilah ialah kata yang penggunaannya dan maknanya khusus pada bidang tertentu.

Contoh :hablur, medan magnet, metamorfosis.

Istilah boleh berbentuk sebagai kata akar bebas, kata berimbuhan, kata gabungan atau kata gandaan.

Bentuk Istilah 

1.Bentuk Akar Bebas

   Kata akar bebas ialah bentuk yang boleh berdiri sebagai 

   istilah atau menjadi dasar kepada pembentukan istilah 

   yang lebih luas. 

   Misalnya: haba (heat), sisa (residue).

2. Bentuk Berimbuhan

   Bentuk berimbuhan ialah bentuk istilah yang   

   mengandungi imbuhan.

   Misalnya: bersistem, angkasawan, keberkesanan,  

   pendakwaan.

3. Bentuk Gabungan

    Bentuk gabungan ialah bentuk istilah yang terdiri 

    daripada dua kata atau lebih. 

    Misalnya:  Garis lintang, kadar inflasi, persegi panjang.

4. Bentuk Gandaan

    Bentuk gandaan ialah istilah yang seluruh atau

    sebahagian daripada bentuk dasarnya diulang.   

    Misalnya: pepasir, jejari, buli-buli, kacangkacang.